Zondagmiddag ingecheckt in The Sebel Hotel in het centrum van Auckland. Was nog flink zoeken, ondanks dat we de navigatie hadden ingesteld. De straat, Albertstreet, waaraan ons hotel lag, was deels opengebroken, vanwege de metro die ze aan het aanleggen zijn. Na ettelijke keren te hebben rond en omgereden, kwamen we eindelijk met de auto bij ons hotel (met wat hulp van de receptionist van het hotel).

Omdat we zo moe van de lange reis waren, hebben we eerst even geslapen. Daarna gedoucht en opgefrist en de stad in. Merel had een tafeltje voor ons gereserveerd, om de eerste avond samen te vieren. En wat een bijzondere plek, de skytower van Auckland. EEn soort Euromast, maar dan hoger. Op de 52 ste verdieping was het restaurant, The Orbit 360 graden. Dit restaurant draait langzaam rond, zodat je een fantastisch uitzicht hebt over de stad.

Heerlijk gegeten, genoten van elkaars gezelschap, van het eten en van het uitzicht. Moe en voldaan weer terug naar het hotel gegaan en meteen onder de wol gekropen. Morgen onze eerste reisdag naar Paihia, bay of islands.

Maandagmorgen ontbeten bij Giraffo, aan de haven van Auckland. Merel en Jose namen French toast, ikzelf eggs Benedict. Plek was prachtig. Een maritieme plek vol zeiljachten en ferries. Daarna terug naar het hotel (11.00 uur), uitgecheckt , de stad uit gereden (over the harbourbridge) richting Whangarei (192 km).

Onderweg gestopt in Orewa. De plek waar Merel vaak naar het strand ging, de plek dichtbij Silverdale waar ze als au-pair werkte. Over het strand gelopen, dat helemaal uitgestorven is. Wat wil je het is winter. Het voelt meer als voorjaar voor ons. Temperatuur rond de 12 tot 15 graden. Niet echt een winterse temperatuur, maar we zijn dan ook nog op het Noordereiland. Koffie gedronken bij Coast. Ook een tentje waar Merel vaak kwam. En daarna in de auto richt Whangarei. Tot die tijd reed Merel, maar nu moet ik er aan geloven. Voor de eerste keer rijd ik aan de linkerkant van de weg. Wat is dat wennen.

Gelukkig de auto is een automaat. Ik hoe niet steeds te schakelen, maar richtingaanwijzers zitten aan de rechterkant van het stuur, de ruitenwissers links. Het went. Rijden gaat eigenlijk best oke. Ook de auto is makkelijk te besturen, al zijn de eerste rotondes nog wat lastig.

Het is een nog een flink stuk rijden. De snelweg gaat naar Orewa over in een "highway". De maximum snelheid bedraagt 100 km, maar vaak rijd je 80. En in de bebouwde kom 60.

Wat opvalt is dat het landschap er erg groen uit ziet. Veel groene heuvels waarop koeien dan wel schapen grazen. En een bomen. Hele bijzondere, hoge, en zoveel.

Tegen het eind van de middag bereiken we Paihia, prachtig gelegen aan de bay of Islands. We verblijven in het Copthorne hotel. Nu haast uitgestorven, maar in de zomermaanden vast helemaal fully booked. Paihia is een geliefde vakantielocatie. Als je het uitzicht ziet (blauwe baai, idyllisch gelegen) snap je dat wel.

Morgen wacht ons een dagexcursie naar Cape Reinga. Het noordelijkste puntje van het Noordereiland.