Zoals gezegd staan we vandaag op ons gemak op. Om 9.15 uur, als we weer helemaal fris en fruitig zijn, gaan we naar boven naar het restaurant van het hotel om te ontbijten. Er overnachten veel Chinezen in het hotel. Een bijzonder volk. Je kunt merken dat ze in Nieuw Zeeland erg georiënteerd zijn op Azie. Veel teksten staan ook in het Mandarijn of Japans.

Terug op de kamer pakken we onze spullen en lopen we richting het centrum. Ditmaal geen short cut, maar via Stanleystreet. We gaan langs DOC (department of conservation) om te zien of we ergens in de buurt een wandeling of hike kunnen maken. Daarna gaan we naar de kabelbaan. De skyline van Queenstown. Een van de attracties van Queenstown. Eenmaal boven met een 4 persoonsgondel, heb je een schitterend uitzicht over de stad aan het meer en de omliggende bergen. Er is ook een lugebaan. Een baan waarop je met een soort slee (eentje die je kan besturen en die kan remmen) naar beneden kan sleeën. Merel & ik maken zo'n ritje. Met een stoeltjeslift verder naar boven. En na een korte instructie sjezen we naar beneden. José blijft liever met beide benen op de grond staan en maakt foto's.

Terug met de gondel, langs de i-site (soort VVV). Hier boeken we een winetour voor zaterdag. Morgen gaan we immers naar de Millfordsound. Dan op zoek naar een koffietentje aan het water. Het wordt "The Pier" een tent aan het meer. Op het buitenterras zitten heel wat mensen. Stel je voor, buiten in een zonnetje genietend van een goede kop koffie. Dat is wat je noemt vakantie.

Dan op zoek naar een een supermarkt. We moeten morgen om 7.15 uur klaar staan buiten het hotel. Dus van ontbijten komt niet veel terecht. Dus kopen we een paar yoghurtjes voor onderweg. Dan weer terug naar ons hotel en onze kamer. Andere schoenen aan en winterjassen uit (die zijn veel te warm). We pakken de auto in de richting van Glenorchy. Halverwege (18 minuten rijden vanaf ons hotel) is een wandelroute: The Mount Crichton trail. Een wandeling van 3 tot 4 uur. José rijdt ons er naar toe.

We zetten de auto op de carpark en beginnen aan de wandeling. Het wordt een pittige wandeling. In het begin voert die ons langs snel stromende beekjes. Soms moeten we die met een bruggetje oversteken. Merel en ik kunnen het niet laten om over de stenen en rotsen in het beekje te klauteren. De weg klimt omhoog en dan weer omlaag, door een dicht bebost en heuvelachtig terrein. Het is werkelijk prachtig en we lopen helemaal alleen door het bos. De weg gaat weer naar beneden, we steken nog een bruggetje over.....maar dan. Dan gaat het alleen maar omhoog. We komen bij Sam Summer's hut. Vast vernoemd naar een personage uit Lord of the Rings. Vanaf hier gaat het pad nog steiler omhoog. na elke bocht verwachten we dat we weer zullen gaan dalen, niet dus. Er begint een twijfel in ons te knagen. Lopen we wel goed. Op een gegeven moment komen we op een punt dat we niet hoger kunnen. De witte bergtoppen zien we overal. Welke kant we ook op kijken. Geweldig. Dan stijgt het pad niet meer, maar slingert zich door het bos en een grasvlakte. Na een bocht komen we bij een uitkijkpunt. Diep onder ons zien we een meer waarin de wolkenlucht zich weerspiegelt. Hier staat ook een bord. Vanaf hier is het nog 1 uur lopen naar de carpark. Gelukkig we lopen goed.

Dat laatste uur gaat snel en gemakkelijk, alleen maar naar beneden. We lopen op ons gemak en zijn onder de indruk van alle mooie beelden die we zien. Je zou wel foto's kunnen blijven maken. Maar die geven maar ten dele weer de natuurschoon die we zien. Terug op de carpark nog een slok water en weer in de auto terug naar Queenstown.

Rond half zes lopen we weer naar het centrum. Ditmaal via de sort cut. We zoeken een restaurantje waar we wat kunnen eten. Niet te veel, en niet te heavy. Er is keus genoeg. In veel restaurants is de menukaart min of meer gelijk. Bij bijna elke zaak hangt die buiten, zodat je kijken of je daar wel wilt eten. Ondanks het grote aanbod kunnen we nog niet direct onze keus maken. Totdat een we een Italiaans restaurantje zien. Farelli. Hier strijken we neer. Inmiddels is het buiten 7,5 graden. Merel neemt pizza, José spaghetti en ik kies de gnocchi. Lekker.

Na afloop nog een paar broodjes halen voor morgen. Bij Patagonie, een chocolatier en ijssalon, kiest ieder een heerlijk chocolaatje voor straks bij de Milo, als we uit de jacuzzi komen.

Al met al was het toch nog een hele actieve dag vandaag. Jose d'r stappenteller stond op 12.154 stappen. Zijn we naar 635 meter hoogte geklommen. Die beweging kan geen kwaad. Morgen hebben we een excursie naar de Milfordsound. Eerst een paar uur in de bus, dan varen door de fjorden en weer terug in de bus. Maar nu lekker slapen.