Alsof de duvel er mee speelt. Uitgerekend op de dag dat we uit Franz Jozef vertrekken, schijnt volop de zon en worden we omringd door wit besneeuwde bergtoppen. Niks aan te doen, de reis gaat verder. Queenstown is de volgende bestemming. Volgens onze navigatie 350 km. Dat is algauw weer een hele dag rijden. Maar eerst ontbijten. Gisteren hebben we eieren gekocht bij de supermarkt, dus eitjes koken voor 't ontbijt. (voor José en Merel, ik hou niet zo van een gekookt eitje) en de overige eieren bakken voor op brood, voor tussen de middag. Dan koffers inpakken, auto inladen, uitchecken en bye bye Franz Jozef. Althans bijna. Nog eerst nog even tanken en bananen kopen.

We rijden over de one lane bridge waar gisteren in de stromende regen over heen zijn gegaan richting de gletsjer. Vandaag niet in grijze, dikke regenwolken gehuld, maar badend in de zonneschijn. We rijden door. Door Fox Glacier, een zelfde soort plaatsje als Franz Jozef. Ook hier is een gletsjer (hij beweegt alleen wat langzamer) en zelfde outdoor activiteiten. Door naar Haast. Het is niet te geloven. Tussen Fox Glacier en Haast is haast geen enkele menselijke activiteit. Nergens huizen. Af en toe wat vee (koeien, schapen en af en toe herten) dat loopt te grazen. het is alsof je door een groot natuurpark rijdt. De weg is soms recht en vlak, dan weer slingert die omhoog of omlaag. Het maakt het rijden niet saai. We passeren een aantal one lane bridges. Maar het aantal tegenliggers is op 2 handen te tellen.

Even voor Haast, bij Brucebay rijden we langs de kust van de Tasmanzee. Meters hoge golven rollen op het strand. Strand? Er is nauwelijks strand te zien. Er liggen grote rotsblokken waarop de golven breken. Voorbij Haast, bij een zalmkwekerij annex cadeaushop/ cafeetje, houden we een pauzestop. Tijd voor een kopje koffie. Het is grappig we komen de zelfde mensen tegen die gisteren deelnamen aan de glacierwalk. En in de hotpool in Franz Jozef zagen we iemand die we ook in Lake Taupo zagen. kennelijk doet iedereen hetzelfde rondje Zuidereiland.

Onderweg zullen we nog wel vaker stoppen om ons te vergapen aan het landschap: bergen, uitzichten, stroomversnellingen en watervallen. Na Haast gaat de weg landinwaarts (oostelijke richting) en na verloop van tijd weer zuidwaarts. We komen bij Lake Wanaka en Lake Hawea. Weer zo'n adembenemende plek. Overal de bergen die weerspiegeld worden in het blauwe water van het meer.

Het laatste stuk rijdt Merel. Er zijn 2 opties: via Cromwell (dat is 50 km langer) of binnendoor via Wanaka (Cardrona valley road). De navigatie stuurt ons langs deze weg. Deze weg is niet altijd open. Eenmaal op deze weg begrijp je dat weg. Je rijdt op smalle wegen tussen de bergen. De besneeuwde komen steeds lager en dichterbij. En ja hoor. Op een bepaald moment rijden we dan door de sneeuw. dat wil zeggen. Sneeuw aan de ene kant en andere kant, gelukkig niet op de weg. Uitstappen. Foto's maken. Sneeuwballen gooien. Wat een pret in dit winterwonderland.

Laatste 25 km rijden we naar beneden, Langs Arrowtown naar Queenstown. Ik had me vooraf helemaal geen voorstelling gemaakt van Queenstown. het zou wel zoiets zijn als Wellington. Maar nee. Het lijkt meer op zo'n plaats in Tirol. Grappig. Het is even zoeken geblazen naar ons hotel. Dat ligt aan het meer, immers Queenstown ligt aan een meer.

Na het gebruikelijke ritueel van inchecken, koffers uitladen etc. gaan we naar het stadje. Via een sort cut (wandeling door een parkje) komen we in een zeer levendig centrum. Winkels, restaurants alom. Een boulevard langs het meer. Merel neemt ons mee naar de hamburgertent van Queenstown. Fergburger. De plaats om een burger te bestellen. ze is hier als eens eerder geweest. Inderdaad. Er staat een hele file voor de zaak. We sluiten aan. Een half uur later zitten we op een bankje bij het meer en eten onze burger. Jammie.

Terug in het hotel doet ieder zo z'n ding. Tot 20.00 uur want dan hebben we de spa pool gereserveerd. Een jacuzzi voor ons drietjes. Lekker bubbelen. Afdrogen, omkleden en naar de kamer. Voor een kopje koffie. Dan nog even wat lezen voor het licht uit gaat. En morgen? Nog geen concrete plannen, maar dat is ook weleens lekker.