Na een wat grijze, miezerige dag gisteren, staan we vandaag op met een blauwe lucht en een redelijk rustige zee. Dat is een goed vooruitzicht, want vandaag gaan we het water op op zoek naar walvissen.

We ontbijten met de broodjes die over waren van gisteren, wat crackers en een kopje thee. We gaan vandaag de zee op, dus kleden we ons extra warm aan; allerlei laagjes. Straks op zee lekker, maar nu nog om te stikken. Koffers inpakken, auto inladen, uitchecken en naar het ontvangstcentrum van The Kaikoura Whale tour. We hebben een tour om 10.00 uur en moeten een kwartier van te voren aanwezig zijn. Als we het parkeerterrein oprijden, komt er ook een bus vol Spanjaarden aan gereden. We zijn niet de enige voor de tour. Op het informatiebord is te lezen dat de tour doorgaat, maar dat de zee ruw is (ten gevolge van de regen en wind van gisteren) en dat er een hoog kans bestaan op zeeziekte. Lekker.

Het duurt een flinke tijd voordat de briefing begint en de bus ons naar de boot brengt. De groep is flink groot. Naast de bus Spanjaarden zijn er ook veel Chinezen die meevaren en wat individuele gasten, zoals wij. Die gasten van Kaikoura Whale tour zijn uitgekookt. Een kwartier voor aanvang je laten opdraven voor een tour die een half uur later start. Good for the business. For the merchandise. Eindelijk, we krijgen de veiligheidsvideo te zien en mogen in de bus. De reisleider van de Spanjaarden komt naast me zitten in de bus. Na tien minuten rijden zijn we bij de boot.

We gaan aan boord. Het is een soort rondvaartboot. Via 2 kanten kun je het dek op, het schip op. We moeten tijdens de vaart binnen blijven, zittend op je stoel. De boot is in tweeën gedeeld. Rechts rijen van 4 stoelen, links rijen van 3 stoelen. Niet veel later vertrekt de boot en inderdaad de golfslag is stevig. Er staan golven van we 2 meter hoog. Op de rij naast me zit een meisje en haar moeder. De moeder (gelukkig zit ze aan het gangpad en ik bij het raam) moet al meteen flink kosten. Lekker dan. Aan de andere kant van de boot gaan ook al wat kotszakjes open, en we zijn nog maar net vertrokken. Dat belooft veel niet goeds.

Een half uur hotsen en botsen we op de golven en varen we de kust uit. Zo'n 6 mijl. Er is ergens een spermwhale (potvis) gesignaleerd.

We stoppen een paar keer en mogen aan het dek. OP het bovendek zoekt een medewerker van het bedrijf de horizon af, naar een luchtpluim. Ineens is er een walvis gespot en varen we er op af. het is inderdaad een spermwhale. Hij is aan de oppervlakte. Dat doen ze normaliter 5 tot 10 minuten. Om zuurstof in te ademen en CO2 uit te ademen. Dan, na een laatste ademteug, duikt ie onder en blijft daar voor 45 tot 60 minuten.

En zo gaat het. De walvis kunnen we goed bekijken totdat magische moment waarop hij de diepte in duikt en zijn staartvin boven water komt. De mannetjes walvissen zwemmen in deze wateren. De vrouwtjes vinden het te koud en blijven in wateren rond de evenaar.

Een andere walvis is gesignaleerd. We varen daar naartoe. Zelfde procedure. Inmiddels mogen we ook op het bovendek kijken. Wat zijn het toch een indrukwekkende beesten. Wat prachtig om ze in hun natuurlijke omgeving te mogen aanschouwen. De wind giert om je oren, je wordt op het dek heen en weer geslingerd door de golven, je hebt koude handen, maar dat allemaal maakt niks uit. Het is zo prachtig en indrukwekkend.

Hierna vaart de boot weer terug richting Kaikoura. De Spaanse mevrouw heeft weinig van de whales gezien. Ze is rood en verhit van de misselijkheid. Om haar heen hangt een zure lucht. Helaas zitten wij daarvoor. José en Merel ademen door hun wanten heen, bang om ook misselijk te worden. Wij hebben vooraf een pilletje ingenomen tegen zeeziekte.

Onderweg terug naar 't haventje zien we nog wat zeevogels. Zelfs een paar albatrossen. Rond kwart over een staan we weer aan de wal. De bus pikt ons op terug naar het informatiecentrum. De bus van de Spanjaarden staat bij de haven. Ze rijden meteen verder.

Bij het parkeertrein pellen we de warme kleding van ons af. Merel duikt achterin en ik kruip achter het stuur. Bestemming: Hanmer springs. Slechts 125 km, maar we rijden er algauw bijna 2 uur over. Er zijn maar twee manier om daar te komen. Of direct r.af naar Hanmer springs, door de bergen. Of het eerst stuk langs de kust (richting Christchurch) en dan via Waiaru naar Hanmer springs. Onze Tomtom stuurt ons via de laatste route. Het is een weg over kronkelige en soms smalle (steile) weggetjes. Hier en daar komt er een tegenligger.

Tegen half vier rijden we een steil bergweggetje op en komen bij ons hotel. Braemar lodges & spa. Wat een super de luxe hotel. Onze kamer (nr. 13) heeft een jacuzzi (buiten op het balkon, met uitzicht op de bergen) en een badkamer met een 2 persoons wirlpool en een 2 persoonsdouche. We slapen in een zaal van een kamer; met gashaard, een zithoek en een flatscreen TV. Wat heerlijk. Wat een verwennerij. Jose maakt een kopje koffie. Ik zoek m'n zwembroek op, zoek uit hoe de jacuzzi werkt en spring erin. Te gek. Bubbelen buiten op het balkon, met de besneeuwde toppen op de achtergrond.

Merel springt erbij. We bubbelen even samen. Ik maak plaats voor José, zodat de meiden even samen kunnen bubbelen. En daarna zit ik samen met José nog even in het warme water. Dan naar binnen. Afdouchen en lekker een middagdutje doen.

Tegen zessen, zijn we alle drie weer helemaal fris en rozig. We kleden ons om voor het diner in het restaurant. We hebben niet veel trek om in het donker dat smalle pad naar beneden naar Hanmer springs te rijden. We kleden ons voor de gelegenheid eens netjes aan (ik in pak en de meiden in een jurk). Je kunt merken dat het off-season is. het is helemaal net druk in het hotel/ restaurant. Aan een tafel zit een vader, moeder en hun 2 jarige zoontje. Na ons komen er nog twee stelletjes binnen. And thats it.

Merel neemt de fillet, José de zalm en ik kies voor de risotto met paddenstoelen. Het smaakt allemaal verrukkelijk. Terug op onze kamer buiken we nog wat uit in de wirlpool. Daarna doet ieder zijn ding voor we gaan slapen.

Al met al een dag van uitersten. In de ochtend in de kou de oceaan op, op whalesafari, in de middag een rit langs de kust en door het bergachtige binnenland, aan het eind van de middag een weldadig ontvangst met jazuzzi en spa in Hanmer Springs. Morgen ontbijten we in het hotel en maken we ons op voor een 5 uur durende rit naar Frans Jozef. Maar eerst lekker slapen.