Wakker geworden met regen. Het giet pijpenstelen. Als ik de gordijnen van onze hotelkamer open schuif, aanschouw ik het meer. Dat loopt langzaam over in de loodgrijze lucht. Je ziet haast geen horizon en de oevers zijn al helemaal verdwenen. Alles is loodgrijs en nat. Neh.

We ontbijten beneden, in een standaard eetzaal. Er zijn in tegenstelling tot gisteravond niet veel gasten. We nemen plaats aan een tafeltje bij het raam, niet dat er vandaag veel van het uitzicht te genieten valt. Ondanks de regen lopen er toch wat mensen over het pad langs het meer. Hetzij mensen die hun hond uitlaten, hetzij joggers of wandelaars. Sportief gekleed en voorbereid op een nat pak.

De gasten die net als wij komen ontbijten, bedienen zich over het algemeen van een full English breakfast, dat wil zeggen: scrambled eggs, baked tomatoes, baked beans, sausages and bacon. Mijn niet gezien. Ik hou het op een croissantje, een bakje yoghurt met cornflakes, een geroosterde boterham met jam en een bakje fruit.

Als we weer op de kamer zijn, bespreken we de plannen voor vandaag. Geen reisdag, dus we kunnen rustig aan doen. Vanwege de regen vallen sommige dingen helaas af. Het is niet anders. Terwijl Merel druk bezig is met haar telefoon, en sociale media, gaan José en ik nog even een wandeling maken langs het meer. Althans een klein stukje. Lake Taupo is 625 vierkante km groot. Dus ongeveer 20 bij 30 km. Een aardig meer. Het grootste zoet water meer van Nieuw Zeeland. We lopen het pad af richting Taupo. Na 10 minuten keren we om, due to the rain.

We besluiten naar de Hot pools van Wairakei te gaan, een kwartiertje rijden vanaf ons hotel. In de omgeving zijn veel geisers. The hot pools krijgen daar hun warme water van. Na wat zoeken vinden we de plek. We kopen een kaartje en kleden ons om in een simpele kleedruimte. Links de mannen, rechts de vrouwen. In ons zwemkleding gaan we naar buiten, in de regen, naar de hotpools. Best frisjes.

The hotpools bestaan uit vier baden, varierend van 37 graden, 34 graden en 30 graden en hebben mineraal rijk water. We beginnen in het eerste bad. Oh wat is dat lekker warm. Terwijl op ons hoofd koude regen druppelt, zitten we tot ons kin in het warme water. Daarna volgt het tweede bad, dit is een paar graden warmer. Aan 't eind van het bad is een rotswand waar het warme water als een fontein vanaf stroomt. Op het randje zit een hele Indiase familie. Ook hier blijven we even poedelen.

Dan naar het vierde bad. Helemaal bovenin. Vanaf een terras (het heet niet voor niets Wairakei Terraces and Thermal Health Spa) komt heet water (more than 40 degrees) direct uit de bron. Het bad is erg warm. Lekker, maar niet voor te lang. Het derde bad is een koel bad. Het heeft een normale temperatuur. We weken, badderen, cocoonen, tot onze vingers en voeten helemaal wit en rimpelig zijn geworden. De omgeving is in nevel en stoomwolken gehuld. Tropische bomen, bamboestruiken en een houten bruggetje. Buitengewoon betoverend.

Rond half een kleden we ons om. Het bordje in de kleedkamer adviseert om 12 uur niet te douchen, de mineralen hebben dan een gunstig effect op de huid. Helemaal rozig verlaten we de Hot Pools. Ik ben een beetje licht in m'n hoofd. Toch te lang in het warme water gelegen en te weinig gedronken.

Volgende stop: The Craters of the Moon. Een geothermisch gebied vol geisers. Het is gelukkig even opgehouden met regenen. We kopen op de carpark een kaartje en beginnen aan een wandeling van ongeveer een uur door een bizar landschap. Het is heuvelachtig, begroeid met heidestruiken, varens en mossen. En overal kringelt, stijgt, stroomt, kolkt stoom uit de bodem. Op sommige plekken is het een dun rookpluimpjed, op ander plaatsen braakt de bodem fikse stoomwolk en uit. Heel fascinerend.

Het gebied is in de vorige eeuw ontstaan, na een uitbarsting. Er zijn twee grote kraters. Onderin de krater stijgen flinke stoomdampen op. Heet water borrelt en pruttelt uit de bodem. Het water onder de grond wordt wel verwarmd, tot 100 à 120 graden. De stoom die dan ontstaat zoekt een weg door de bodem omhoog. Net als bij een snelkookpan. Maar soms wordt de druk te groot en barst de aarde open. In 2004 is dat hier voor het laatst gebeurt.

Hierna bezoeken we Hukafalls. Inmiddels hebben we de regenponcho's weer aan, want het is weer aardig gaan regenen. De Waikato rivier, Nieuw Zeelands langste rivier, perst zich met veel geweld door een smalle gang. De Hukafalls. Elke seconde raast er 220.000 liter water 11 meter naar beneden. Het komt uit in een kristal helder en azuurblauw meer.

WE krijgen het koud, stappen weer in de auto en rijden terug naar Taupo. In het stadje zoeken we een koffietentje. We hebben na ons ontbijt nog geen koffie gedronken of iets gegeten. We strijken neer in The Couzy Corner. Een leuk klein koffietentje. Omdat het al tegen sluitingstijd loopt (15.00 uur - het is zondagmiddag) kan Merel geen soep meer bestellen. De keuken is al dicht. Dan bestellen we maar cappuccino en Egg and Bacon pie. José neemt een vegetarische quiche. Heerlijk.

Nog even wat boodschapjes doen in de supermarkt. Pac'nSave. Zo'n grote supermarkt heb ik nog niet eerder gezien. De supermarkt heeft de afmeting van een fabriekshal. De stellingen reiken haast tot het plafond. Alles is hier groot en veel. We kopen wat yoghurtjes, sap en water en een pak koekjes. Afrekenen en weer terug naar het hotel.

Het begint een beetje op te klaren. Het meer krijgt wat meer kleur en contouren. Met een kop thee en een cracker ploffen we neer op onze bedden. Ik werk aan m'n blog en even later gaan de meiden terug naar het centrum om pizza te halen. Ook hier kennen ze Domino's pizza (waar niet). We eten onze pizza, lezen of luisteren wat muziek of zappen wat op de TV. Rond een uur of acht (20.00 pm.) gaan we nog even naar beneden naar de bar. Voor een drankje en een spelletje kaart. Pesten. Lekker Nederlands. Merel wint uiteraard alle potjes. Vervelia!

En dan weer terug naar onze kamer. Beetje opruimen, inpakken, lezen alvorens we gaan slapen. Morgen een lange reisdag voor de boeg. Van Taupo naar Wellington. 368 kilometer, al gauw vier en een half uur rijden. Maar eerst lekker slapen.